تغییرات وابسته به سن در اسکلت صورت، عضلات، بافت همبند، چربی و پوست به طور کامل شناخته شده است. افزایش شلی در بافت های نرم منجر به ابروی افتاده، افتادگی ناحیه آرواره، افزایش خط خنده و مسطح شدن گونه ها می گردد. علاوه بر این، ظاهر با طراوت پوست با ایجاد تیرگی و لکه ها و چروکیده شدن آن بیشتر به خطر می افتد.
روش های متنوعی برای جوانسازی صورت در دسترس می باشد. شایعترین گزینه هایی غیر جراحی زیبایی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند شامل سم بوتولینوم (بوتاکس)، پرکننده های پوستی (ژل ها) و روش های لایه برداری شمیایی و اخیرا لیفت با نخ می باشد. به دلیل دوران نقاهت کمتر، عوارض کمتر و عدم تغییر در فرم کلی صورت، روش های غیر جراحی جوانسازی صورت هم از طرف بیماران و هم از طرف پزشکان در سال های اخیر بیشتر مورد توجه و اقبال قرار گرفته است.
تاریخچه نخ
در طی چند سال گذشته در ایران علاقه مجددی برای استفاده از لیفت با نخ ایجاد گشته است، شاید به این دلیل که پزشکان و بیماران به دنبال راه های جایگزینی برای جوانسازی صورت برای کسانی بوده اند که مایل به تزریق نیستند و یا اینکه آنها مایل به استفاده از روش های لیفت با کمترین دوره نقاهت و بازگشت به فعالیت های عادی بوده اند. با توجه به زمان بهبودی طولانی و هزینه های مرتبط با جراحی کشیدن صورت به روش جراحی، لیفت با نخ به عنوان جایگزینی برای روش های تهاجمی تر مانند جراحی لیفت صورت مطرح گشته است. در اواخر دهه ۱۹۹۰ جراحی روسی به نام آقای مارلن سولامانیدزه استفاده از نخ های بخیه خاردار برای لیفت بافت های افتاده صورت را معرفی نمود. انواع مختلفی از این نخ های بخیه ضد افتادگی (APTOS) استفاده گردید، که شامل قرار دادن نخ های خاردار در امتداد یک مسیر از قبل مشخص شده بود، سپس نخ ها برای لیفت کردن پوست ، کشیده می شد، روشی امن که محل ورود نخ ها هم زیاد واضح نبود. این نوع از نخ ها غیر قابل جذب بودند و برای کار گذاری آنها نیاز به یک جراحی کوچک بود.
به دلیل نیاز به این جراحی کوچک و ایجاد برخی عوارض در معدودی از بیماران، برخی از پزشکان زیبایی نظر مثبتی نسبت به این روش نشان ندادند، با این وجود روش لیفت با نخ های خادار آپتوس (روسی) و پس از آن سیلوئت (امریکایی) به طور محدود مورد استفاده قرار می گرفت.
در سال های اخیر کشور کره نخ های پلی دی اکسان جذبی در انواع مونو، اسکرو، تورنادو و خاردار را به دنیا معرفی و وارد بازار نمود. در روش لیفت با نخ کره ای نیازی به جراحی جهت نسب کردن نخ ها نمی باشد. با توجه به سازگاری بسیار بالای این نخ ها با بدن و عدم نیاز به برش های جراحی، شاهد کمترین میزان دوران نقاهت و استراحت خواهیم بود.
نگاهی به موارد استفاده
شاید بهتر باشد لیفت با نخ را به عنوان یک روش ابتدایی که به خوبی می توان آن را در ترکیب با دیگر روش های غیر جراحی به کار برد، به جای یک جایگزین برای جراحی در نظر بگیریم. لیفت با نخ همچنین می تواند به عنوان روشی با اثر خوب پس از عمل جراحی در بیماری که تحت عمل جراحی کشیدن صورت قرار گرفته و می خواهد مجددا پوست خود را لیفت کند اما برای برای یک عمل جراحی دوم آمادگی ندارد، استفاده گردد. تشخیص ابتدایی برای مشخص نمودن اینکه برای انجام عمل نیاز به نخ های جوان ساز پوست یا نخ های لیفت کننده پوست داریم مهم است. هر دوی این نخ ها در پوست آزادند و نقطه اتصال و لنگری ندارند. نخ هایی که برای جوان سازی پوست و بهبود کلی در بافت و قوام پوست استفاده می شود، نخ های تک رشته ای یا مونو فیلامان هستند که با یک آرایش شبکه ای در لایه درم پوست قرار داده شده می شوند. بسته به نیاز معمولا در حدود ۱۰-۱۲۰ نخ در یک جلسه در پوست قرار داده می شود. این نخ های راست و صاف بر روی یک سوزن سایز ۲۵ تا ۳۱ نصب شده اند، به حالت توری و با آرایش V مانند در پوست قرار داده می شوند. این نخ ها عمدتا از جنس پلی دی اکسان یا PDO هستند. اگر بافت شناسی انجام شود، یک واکنش جسم خارجی را می توان از لایه درم میانی تا لایه زیر جلدی و فیبروز و لنفوسیت های خوشه ای مشاهده نمود. پس از نصب نخ های تک رشته ای یک لیف کم اما آنی قابل رویت است. نخ های لیفت کننده می توانند خاردار یا دندانه دار باشند که پوست را به صورت مکانیکال لیفت می کنند. بسته به مشکلی که تحت درمان قرار می گیرد، به طور معمول تعداد ۱ تا ۵ نخ خاردار در هر طرف صورت مورد استفاده قرار می گیرد. بدیهی است، نوع نخ مورد استفاده مهم است – هدف درمان را مشخص کنید؛ لیفت صورت مورد نیاز است و یا جوان سازی آن؟
درمان های ترکیبی
برای حصول بهترین نتایج، تمام انواع نخ ها را می توان با هم و یا در همراهی با سایر روش های درمانی مورد استفاده قرار داد. در واقع، با استفاده از نخ های خاردار در ترکیب با پرکننده های پوستی، از لحاظ لیفت و داشتن حجم مناسب نتایج مناسب تری حاصل خواهد شد. استفاده از نخ ها در همراهی با RF یا میکرونیدلینگ هم برای بهبود وضعیت سطحی و سفت کردن پوست مناسب می باشد. نخ های مونو برای سفت کردن پوست انتخاب مناسبی می باشند ولی انتخاب نخ های خاردار به هدف دادن حجم ایده مناسبی نمی باشد.
تشخیص تفاوت بین نخ هایی که برای جوان سازی پوست مورد استفاده قرار می گیرند از نخ هایی که برای لیفت کردن پوست استفاده می شوند مهم است.
نیازهای درمانی
۱- گاهی یک بیمار ممکن است درمان با پرکننده های پوستی را نخواهد اما مایل به بهبود در ظاهر پوستش باشد: لیفت با نخ می تواند جایگزینی مناسب برای آن دسته از افرادی باشد که بدون استفاده از پرکننده های پوستی، خواهان این بهبود هستند. نخ های پیچ دار می توانند به عنوان روشی آسان به جای روش های دیگر برای نواحی خط خنده، گونه و خطوط ماریونت (کنار لب) استفاده گردند. نخ های پیچ دار یا اسکرو، نخ هایی تک رشته ای هستند، که در اطراف سوزن مربوطه اش پیچ خورده و شکل فنر را به خود گرفته است. نخ های تک رشته ای یا مونو فیلامان می تواند به عنوان جایگزین پرکننده های پوستی و همچنین هیدراتاسیون (آبرسانی) و تحریک کلاژن سازی استفاده گردد.
۲- بیماری که قبلا از پرکننده های پوستی برای لیفت کردن پوست استفاده کرده و مایل به لیفت بیشتری می باشد: میزان لیفتی که از پر کننده های پوستی به تنهایی حاصل می شود محدودیت دارد، زیرا آنها تنها قادر به اضافه کردن حجم هستند و لیفت حاصل از آنها یک اثر ثانویه حاصل از توزیع مجدد حجم در صورت می باشد. برای آن دسته از بیماران که برای تقویت صورت از تکنیک “لیفت ۸ نقطه ای” یا ” روش برج ” استفاده گردیده است ( روش هایی که پرکننده ها را در نقاط خاصی به طور متمرکز وارد می کنند )، نخ های دندانه دار و خاردار با دادن لیفت بیشتر می تواند بهبود بیشتری را در ظاهر پوست فراهم کند.
انتخاب بیمار
روش لیفت با نخ در مقایسه با تزریقات زیبایی به تنهایی، اغلب دارای دوره نقاهت بیشتری می باشد. در مورد نخ های مونو یا تک رشته ای، به دلیل تعداد بالاتر سوزن هایی که استفاده می گردد، به ناچار ممکن است گهگاه کبودی داشته باشیم. در مورد نخ های دندانه دار و خاردار، به دلیل ضخامت کانولا یا سوزن های مورد استفاده، نقطه ورود ممکن است تا مدتی قابل رویت باشد و همچنین در امتداد نخ های وارد شده، تا چند روز بر روی پوست تورم وجود داشته باشد. میزان تحمل بیماران در مورد دوره نقاهت و همچنین برداشت آنها از نیاز به استراحت و از کار افتادگی متفاوت است. برخی بیماران با رضایت، کبودی و تورم را به عنوان جزیی از روش درمانی برای چند روز تحمل می کنند، در حالی که برخی دیگر در صورت ایجاد هر گونه نشانه ای از انجام روش بلافاصله پس از انجام آن، از یک عدم اعتماد به نفس در مورد ظاهر خود رنج می برند. پس قبل از بحث در مورد امکان استفاده از روش لیفت با نخ، مهم است بدانیم بیمار در کجای این طیف قرار گرفته است. اگر ریسک تورم، کبودی و ناهمواری موقت پس از عمل گوشزد نگردد، ممکن است تعامل بین پزشک و بیمار به مشکل برخورد کند. بر خلاف پرکننده ی پوستی اسید هیالورونیک، اثر لیفت در روش نخ به سرعت معکوس نمی شود. مهم است که تمام عوارض احتمالی و عوارض جانبی قابل انتظار توضیح داده شود، تا بیمار قبل از تصمیم گیری زمان کافی برای بالا بردن اطلاعات خود را داشته باشد. مشاوره و سپس درمان در همان روز، روش مناسبی نمی باشد. ضروری است که بیمار قادر به تحمل عمل باشد. آستانه درد و پذیرش درمان، به میزان زیادی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. با توجه به اینکه روش لیفت با نخ تهاجمی تر از تزریقات زیبایی است، مهم است که بیمار قادر به تحمل اندکی ناراحتی این روش در حین عمل باشد. احساس داشتن نخ های خاردار و دندانه دار که پوست را می کشند می تواند ناخوشایند، و برای برخی یک تجربه ناراحت کننده باشد.
داشتن انتظارات واقع بینانه به وضوح امری ضروری است. طبق تجربه ما، حداکثر مقدار لیفتی که می تواند با استفاده از نخ های دندانه دار و خاردار حاصل شود در حدود ۱ سانتی متر است. اگر بیمار خواهان لیفتی بیش از این میزان باشد، پس این روش نمی تواند مناسبش باشد. اگر بیمار نمی خواهد و یا نمی تواند عمل جراحی را داشه باشد، یک رویکرد مرحله ای ممکن است برایش مناسب باشد که در آن از نخ های مختلف در همراهی با سایر روش های درمانی استفاده می گردد، تا هم نتیجه حاصله درخور توجه باشد و هم خطرات جراحی فرد را تهدید نکند. لیفت با نخ برای افراد با پوست بسیار شل، بیش از حد فربه، پوست های ضخیم و کسانی که انتظارات غیر واقع بینانه دارند مناسب نمی باشد. در مقابل، نخ های تک رشته ای و اسکرو می تواند در افرادی که شلی پوست دارند برای تحریک کلاژن سازی و در نتیجه سفت کردن و بهبود قوام پوست استفاده گردد.
خطرات و عوارض
عدم تقارن: برخی بیماران به جزئیات ظاهر خود نگاه موشکافانه ای دارند، بنابراین مهم است پیش از انجام کار احتمال میزان کمی از عدم تقارن دو طرفه گوشزد گردد. در مورد نخ های دندانه دار و خاردار، پس از استقرار نخ ها در هر طرف صورت، بیمار در حالت نشسته در آینه صورت خود را چک می کند، بدین گونه تا حد امکان از مشکلات بالقوه عدم تقارن اجتناب می گردد.
موج دار شدن: این عارضه در هنگام استفاده از نخ های خاردار و دندانه دار ممکن است ایجاد گردد. اگر نخ ها بیش از حد سفت گردد ممکن است قسمتی از پوست به حالت موج دار درآید. هنگامی که نخ ها به درستی در جای خود باشند این عارضه موقتی ست و معمولا در طی چند روز بعد خودبخود بر طرف خواهد شد.
عفونت: طبق تجربیات ما، میزان گزارش عفونت پس از عمل لیفت با نخ بسیار کم است. برای کاهش خطر ابتلا به عفونت متعاقب کارگذاری تمام انواع نخ ها، باید از یک تکنیک ضد عفونی کننده استفاده گردد، این شامل استفاده از بتادین و یا کلرهگزیدین و استفاده از پارچه ها، دستکش ها و گازهای استریل می باشد.
گرانولوم: نخ هایی که در لایه های سطحی تر پوست نصب می شوند، می توانند مستعد ایجاد تشکیل گرانولوم باشند. طبق تجربه ما گرانولوم های ایجاد شده در غالب موارد پس از حدود ۳ تا ۶ ماه محو می گردند.
از دست رفتن نخ: گهگاه ابتدای نخ های خاردار در سطح پوست قرار می گیرد و تشکیل گرانولوم می دهد. در صورتی که گرانولوم در سطح پوست باز شود، نخ پدیدار می گردد و با کشیدن، نخ به طور کامل از پوست خارج می گردد. باید به بیمار یادآور شد تا حد امکان از دستکاری گرانولوم ها اجتناب نماید. در هر صورت چه نخ های خاردار و چه نخ های دیگر از دست بروند، به راحتی قابل تجدید نمودن هستند.
پاره شدن نخ ها: در موارد کمی نخ های خادار به دلیل کشش بیش از حد ممکن است پاره گردند. این اتفاق در مورد نخ های جذبی از جمله نخ های خادار اهمیتی ندارد و با جایگزین کردن نخ جبران می گردد.
عوارض جانبی بالقوه دیگر عبارتند از:
هماتوم یا خونمردگی: این عارضه در طی یک تا دو خودبخود برطرف می گردد
آسیب عصب موضعی: با استفاده از سوزن های کانولایی بسیار نادر است
کاهش حسی موضعی: این عارضه در صورت ایجاد غالبا در طی ۳ تا ۶ ماه خودبخود برطرف می گردد
احساس کردن نخ ها: بیشتر در مورد نخ های خادار شایع است و معمولا پس از چند روز رفع می گردد.
نتیجه
استفاده از نخ برای پزشک زیبایی، درمانی با انعطاف پذیری بیشتر برای رسیدن به انتظارات بیمار را فراهم می کند. مهم است قبل از انجام لیفت با نخ، بیمار به درستی انتخاب گردد و علاوه بر اینکه انتظارات از این روش چند کاره واقع بینانه باشد، در مورد عوارض بالقوه آن هم گوشزدهای لازم انجام گردد.
در اینجا به سوالات پرتکرار درباره لیفت با نخ پاسخ داده شده است، برای اطلاعات بیشتر لطفا با ما تماس بگیرید.
توصیه های مراقبتی پس از انجام لیفت با نخ چگونه است؟
بلافاصله پس از عمل لیفت با نخ، از کشش بیش از حد (مثل بلند کردن جسم سنگین) خوداری کنید و سرتان را بالا نگه دارید. این باعث کاهش کبودی و تورم می شود. استفاده از پک های یخی در موضع متورم شده می تواند از ایجاد کبودی جلوگیری کند.
شما می توانید بلافاصله پس از عمل لیفت با نخ حمام کنید و / یا به آرامی صورتتان را بشویید. از فشار بر روی گونه ها و یا محل های عبور نخ به دلیل شل شدن کششان اجتناب کنید. پس از یک ماه، نخ ها در جای خود “قفل” می شوند و امکان شل شدن آنها وجود نخواهد داشت.
در طی ماه اول، چیزهایی که باید از آنها اجتناب کنید شامل موارد زیر است: قرار دادن دستتان زیر صورت، ماساژ صورت، دست کشیدن روی گونه ها یا کشش گونه های خود را به سمت پایین – مردان مخصوصا باید هنگام اصلاح مراقب این موضوع باشند.
