بیماری کاوازاکی

بیماری کاوازاکی چیست؟

کاوازاکی یک سندروم است که اغلب در کودکان زیر پنج سال بروز پیدا می کند و در طی این عارضه دیواره شریان ها ملتهب می شوند.

سندروم کاوازاکی، یکی از سندرم هایی است که اغلب در کودکان زیر پنج سال رخ می دهد.کاوازاکی یک بیماری است که طی آن دیواره شریان ها دچار ورم و التهاب می شود.

عروق کرونر از جمله شریان هایی است که در بیماری کاوازاکی ملتهب می شوند. عروق کرونر، خون را برای تغذیه به عضله قلب می رسانند.

همچنین در این عارضه ، غدد لنفاوی پوست و غشای مخاطی دهان و بینی و گلو نیز دچار التهاب می شود.نشانه اصلی بیماری کاوازاکی تب بدون منشا مشخص است.

مرحله اول

  تب بالا که به طور معمول بیش از 5 روز طول می کشد

 قرمز شدن شدید چشم ها (ورم ملتحمه ) بدون ترشحات

 بروز جوش های قرمز رنگ (راش) در بدن و در ناحیه تناسلی

 قرمزی، خشکی و ترک خوردن لب ها و ورم و قرمز شدن زبان (زبان توت فرنگی)

 ورم و قرمزی پوست کف دست، پا، غدد لنفاوی گردن و قسمت های دیگر بدن

 کج خلقی

مرحله دوم

لایه لایه شدن قسمتی از پوست دست و پا به خصوص نواحی سر انگشتان دست و پا که به صورت صفحات بزرگ جدا می شود.

درد مفاصل

اسهال

استفراغ

درد شکم

مرحله سوم

در این مرحله از بیماری، علایم به آرامی از فرد دور می شود، مگر آنکه عوارض آن پیشرفت کند.

علت بیماری کاوازاکی چیست؟

هنوز علت مشخصی برای این بیماری پیدا نشده است. دانشمندان علوم پزشکی بر این باورند که این بیماری مسری نیست و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود.طبق برخی از بررسی های صورت گرفته علت این بیماری می تواند باکتری و یا ویروس باشد، اما هنوز به طور قطعی اثبات نشده است.همچنین وجود برخی ژن های خاص حساسیت فرد را نسبت به بیماری کاوازاکی افزایش می دهد. کاوازاکی اغلب در اواخر زمستان و اوایل بهار رخ می دهد.

به طور معمول کودکانی که یک بار به این بیماری مبتلا می شوند، نسبت به ابتلای مجدد مصون می شوند.

کاوازاکی چگونه تشخیص داده میشود ؟

تشخیص بیماری کاوازاکی بالینی است . به این معنی که بر اساس ارزیابیهای بالینی توسط پزشک تشخیص داده می شود . زمانی بیماری تشخیص قطعی خواهد داشت که : تب بالای غیرقابل توجیه بیشتر از 5 روزهمراه با 4 علامت از 5 علامت دیگر وجود داشته باشد : التهاب دو طرفه ملتحمه چشم ( مانند اینکه التهاب به صورت پرده ای روی کره چشم را بپوشاند) ، بزرگی غددلنفاوی، راش پوستی ، درگیری دهان و زبان و تغییرات انتهاها. بررسی پزشک برای اینست که نشانه ای از بیماری دیگری که بتواند علایم مشابهی داشته باشد وجود نداشته باشد. بعضی از کودکان فرم های ناکاملی از بیماری را نشان می دهند به این معنی که معیارهای بالینی کمتری دارند که باعث می شود تشخیص دشوارتر باشد ، به این گونه موارد بیماری کاوازاکی ناکامل گفته می شود .

درمان این بیماری چگونه است؟

کودکی که در مورد وی تشخیص کاوازاکی محتمل است باید دربیمارستان بستری شده وتحت نظر باشد و همچنین لازمست ازنظردرگیری ها قلبی احتمالی مورد بررسی قرارگیرد .

برای کاهش میزان درگیری های قلبی ، به محض آنکه تشخیص بیماری داده شد باید درمان آن شروع شود

درمان شامل ایمونوگلوبولین داخل وریدی تک دوزوبا دوزبالا و آسپرین است . این درمان التهاب را کاهش داده و به طور چشمگیری علایم حاد را بهبود میبخشد. دوز بالای ایمونوگلوبرلین داخل وریدی بخش ضروری درمان است به گونه ای که قادر است عوارض قلبی را در درصدبالایی از بیماران کاهش دهد . اگرچه این درمان گران است اما درحال حاضر به صورت موثرترین درمان مطرح میباشد، در بیماران با عوامل خطرات خاص، کورتیکواستروئیدها به طور همزمان ممکن است داده شود . بیمارانی که به یک یا دودوز پاسخ نمی دهند ، برای درمان آنها گزینه های دیگری نیز وجود دارند که شامل : دوز بالای کورتیکواستروئیدهای داخلی وریدی و دارو درمانی بیولوزیک است .

هدف از درمان اولیه، پایین آوردن تب و التهاب است تا آسیب های وارده کاهش پیدا کند.

گاماگلوبولین: تزریق پروتئین های ایمنی (گاما گلبولین) از طریق رگ (داخل وریدی) خطر ابتلای فرد به مشکلات عروق کرونر را کاهش می دهد.

آسپیرین: مصرف آسپرین، التهاب فرد را کاهش می دهد. همچنین درد و التهاب مفاصل را در فرد کمتر می کند. مصرف آسپرین در کودکان با محدودیت هایی روبرو است، اما پزشکان اغلب برای درمان این بیماری، این دارو را برای کودکان تجویز می کنند.

آیا تمام کودکان به ایمونوگلوبولین داخل وریدی پاسخ می دهند ؟

خوشبختانه اکثر کودکان تنها به یک دوز منفرد درمانی نیاز دارند ، اما کودکانی که به این دوز جواب ندهند ،ممکنست نیاز به دوز دوم و یا تزریق کورتیکواستروئید پیدا کنند . در موارد نادر، ممکنست داروهای بیولوژیکی داده شود.

تذکر: اگر بیماری کاوازاکی تحت درمان قرار نگیرد، معمولا پس از 12 روز بهبود پیدا می کند، اما عوارض قلبی آن ممکن است بعدا بروز پیدا کند.همچنین پیگیری فرد مبتلا پس از بهبودی و درمان از اهمیت بسزایی برخوردار است.

والدین باید در نظر داشته باشند که آزمایش هایی را برای بررسی سلامت قلب کودک در فواصل منظم (معمولا شش تا هشت هفته یکبار) پس از شروع بیماری انجام دهند تا در صورت پیشرفت مشکلات قلبی کودک، سریع وی را تحت درمان قرار دهند .

بیماری کاوازاکی تا چه حد می تواند خطرناک باشد؟

تشخیص و درمان زودهنگام این عارضه بسیار مهم است زیرا که دوره بیماری را کوتاه تر می کند و احتمال بروز مشکلات قلبی را کاهش می دهد. همچنین برخی از کودکان با آسیب های عروق کرونری مواجه می شوند. ممکن است عروق بیش از حد بزرگ شده و یک آنوریسم ( aneurysm ) را تشکیل دهند و یا اینکه عروق باریک شوند و کودک در معرض خطر بروز لخته خون قرار گیرد.

کودکی که با آسیب های عروق کرونری مواجه می شود، در سنین بزرگسالی بیشتر در معرض حمله قلبی قرار دارد. اگر این شرایط کودک شما را تحت تاثیر قرار داد حتما در این مورد تحقیق کنید و تمام اقدامات پزشکی لازم را انجام دهید.

عوارض جانبی دارو درمانی چیست ؟

درمان ایمونوگلوبولین وریدی معمولا بی خطراست و به خوبی تحمل میشود . ندرتا ممکنست التهاب مننژ(مننژیت اسپتیک) رخ بدهد .

پس از درمان با ایمون گلوبولین وریدی، انجام واکسیناسیون های زنده باید به تعویق بیفتد (قبل از انجام واکسیناسیون با پزشک خود مشورت کنید) آسپرین با دوز بالاممکنست باعث حالت تهوع و یا ناراحتی معده گردد.

شیوع این بیماری چگونه است ؟

بیماری کاوازاکی یک بیماری نادر است ، اما به به موازات یکی از شایعترین واسکولیت های کودکی بشمار میاید. کاوازاکی از تمام نقاط جهان گزارش شده است، و در ژاپن شیوع بیشتری دارد. این بیماری منحصرادر کودکان کم سن وسال و نوپا گزارش شده است . تقریبا 85% کودکان مبتلا به بیماری کاوازاکی زیر5 سال هستند واوج بروز سنی18 تا 24 ماهگی است. در کمتر از سه ماه و بیش تر از 5 سال هم نه به صورت شایع دیده میشود، ولی بیشترین خطر درگیری کرونری در این سنین است. در پسران نسبت به دختران شایع تر است ، اگرچه کاوازاکی در در طول سال و در هر زمان قابل تشخیص است اما به صورت دسته جمعی در یک فصل هم اتفاق افتاده است ، امکان ابتلا در در اواخر زمستان و بهار بیشتر است.

هایفو غرب تهران

بوتاکس غرب تهران

دکتر پوست و مو غرب تهران