بانک اطلاعات پزشکی و سلامت

پارگی پرده گوش

پاره شدن پرده گوش، ایجاد یک حفره یا چاک در پرده‌ی گوش یا پرده‌ی صماخ است. پرده‌ی صماخ یک بافت نازک است که گوش میانی و کانال گوش خارجی را جدا می‌کند. زمانی که امواج صوتی وارد گوش می‌شود، این پرده به لرزه در می‌آید. این لرزش در استخوان‌های گوش میانی جریان می‌یابد. همین لرزش، عامل شنیدن صداهای مختلف است در نتیجه اگر پرده‌ی گوش آسیب ببیند، شنوایی شما با اشکال مواجه می‌شود.

پارگی پرده گوش را «پرفوراسیون» پرده گوش هم می‌نامند. در موارد نادر، این شرایط ممکن است برای همیشه به از دست‌دادن شنوایی منجر شود.

علل پارگی پرده گوش

عفونت

عفونت گوش یکی از رایج‌ترین دلایل پارگی پرده گوش است، بخصوص در کودکان. به هنگام عفونت گوش، مایعات، پشت پرده گوش انباشته می‌شود. فشاری که از طریق این مایعات به پرده وارد می‌شود، باعث پارگی آن می‌شود.

تغییرات فشار

بعضی از فعالیت‌های دیگر نیز می‌تواند موجب تغییرات فشار در گوش و پاره شدن پرده‌ گوش شود. این فرایند، «باروتروما» نامیده می‌شود که عبارت است از آسیب فیزیکی ناشی از تغییرات فشار محیط اطراف روی فضاهای هوایی موجود در حفرات بدن انسان. این شرایط در اصل، زمانی اتفاق می‌افتد که فشار فضای بیرون از گوش، تغییرات قابل توجهی با فضای داخل گوش داشته باشد. فعالیت‌هایی که موجب «باروتروما» می‌شود، عبارت‌اند از:

غواصی اسکوبا؛

مسافرت هوایی؛

رانندگی در ارتفاعات بالا؛

امواج شوک؛

ضربه‌های شدید و محکم به گوش

جراحت یا تروما

جراحات نیز می‌توانند موجب پارگی در پرده‌ گوش شوند. هر تروما یا آسیب که به گوش یا یک طرف از سر وارد شود، می‌تواند پارگی پرده گوش را ایجاد کند. اتفاقات زیر می‌تواند پارگی پرده گوش را ایجاد کنند:

ضربه خوردن به گوش یا وارد شدن فشار ناگهانی به آن؛

آسیب دیدن در حرکت های ورزشی؛

تصادفات رانندگی

واردکردن هر شی مانند گوش پاک کن، ناخن بلند یا مداد و خودکار اگر از حد معمول بگذرد، می‌تواند به پرده‌ی گوش آسیب بزند.

ترومای صوتی یا آسیب‌رسیدن به گوش بر اثر صداهای بسیار بلند می‌تواند به پرده‌ی گوش آسیب بزند. با وجود این، مواردی شبیه این، زیاد رایج نیست.

علائم پارگی پرده گوش

گوش درد از شایع‌ترین علائم پارگی پرده گوش است. برای بعضی از افراد، درد ممکن است، شدید باشد. این درد ممکن است در طول روز ثابت و شدید بماند یا شدت آن، کمتر یا بیشتر شود.

معمولا، به محض اینکه درد از بین می‌رود، گوش، کم‌کم توانایی خود را از دست می‌دهد. در این مرحله، پرده‌ی گوش، پاره شده است. مایعات آبکی، خون‌آلود یا چرکی ممکن است از گوش آسیب دیده خارج شود. پارگی که ناشی از عفونت گوش میانی باشد، معمولا سبب خونریزی می‌شود. این عفونت‌های گوش معمولا در بچه‌های کوچک، بزرگسالانی که زیاد دچار آنفولانزا و سرماخوردگی می‌شوند یا در محیط‌هایی که کیفیت هوا مناسب نیست، بیشتر دیده می‌شود.

ممکن است گوش آسیب دیده، شنوایی را از دست بدهد یا شنوایی‌ آن کاهش پیدا کند. همچنین ممکن است دچار وزوز گوش یا صدای زنگ‌زدن مداوم و حتی سرگیجه بشوید.

تشخیص پارگی پرده گوش

پزشک از روش‌های مختلفی برای تشخیص پاره شدن پرده گوش استفاده می‌کند.

از طریق نمونه‌ی مایعات

پزشک، مایع خارج شده از گوش را بررسی می‌کند در صورتی که عفونت در آن باشد، ممکن است عفونت گوش میانی باعث پاره شدن پرده گوش شده باشد.

معاینه با گوش بین یا اتوسکوپ

پزشک با استفاده از وسیله‌ای خاص به نام «اتوسکوپ» که دارای چراغ قوه است، داخل کانال گوش را معاینه می‌کند.

تست شنوایی

پزشک با تست‌های شنوایی مخصوص، میزان سطح شنوایی بیمار و ظرفیت پرده‌ی گوش را بررسی می‌کند.

تمپانومتری

تمپانومتری، آزمایشی برای مشخص‌کردن عملکرد گوش میانی و سلامت حرکت پرده گوش است. در این تست، پزشک با استفاده از «تمپانومتر» و قراردادن آن در گوش، پاسخ‌های پرده‌ی گوش را به تغییرات فشار بررسی می‌کند.

اگر به آزمایش‌های خاص یا درمان‌های ویژه برای پارگی پرده‌ی گوش نیاز داشته باشید، پزشک ممکن است شما را به متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع دهد.

درمان پارگی پرده گوش

درمان‌ پاره شدن پرده گوش معمولا برای بهبود یا کاهش درد و کم‌کردن یا از بین بردن عفونت است.

پچینگ یا وصله کردن

اصطلاح «پچینگ» به معنای قراردادن یک لایه‌ی نازک مثل وصله روی پرده‌ی گوش است. اگر پرده‌‌ی گوش، خودبه‌خود ترمیم نشود، پزشک از این روش استفاده می‌کند. در این روش، پزشک، صفحه‌ای نازک و مخصوص را روی پارگی این غشا قرار می‌دهد. این وصله، غشای پرده‌ی صماخ را تحریک می‌کند که مجددا رشد کند و پیوند بخورد.

آنتی بیوتیک ها

آنتی بیوتیک، عفونت‌ها را از بین می‌برد که ممکن است این عفونت‌ها عامل پارگی پرده‌ی گوش باشد. این داروها از بروز عفونت‌های جدید پیشگیری می‌کنند؛ عفونت‌هایی که ممکن است ناشی از «پرفوراسیون» باشد. پزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک های خوراکی یا قطره‌ گوش تجویز کند. حتی ممکن است هر دو را برای‌تان تجویز کند.

جراحی

در موارد نادر، ممکن است لازم باشد که حفره‌ پرده‌ گوش، کاملا ترمیم شود. ترمیم جراحی پرده‌ گوش، «تمپانوپلاستی» نام دارد. در جریان «تمپانوپلاستی»، جراح بافت‌هایی از سایر نواحی بدن برمی‌دارد و به پارگی و حفره‌‌ی پرده‌ی گوش پیوند می‌زند.

درمان خانگی پاره شدن پرده گوش

در خانه می‌توانید با کمک گرما یا داروهای مسکن، درد پارگی پرده‌ی گوش را کمتر کنید. قراردادن کمپرس گرم و خشک روی گوش، چند بار در روز، می‌تواند باعث کاهش درد شود.

تاجایی‌که ضرورتی ندارد، از فین‌کردن (خارج‌کردن باد از بینی) فرایند ترمیم پرده‌ی گوش را می‌توانید، بهبود ببخشید. فین کردن، به پرده‌ گوش فشار وارد می‌کند. افزایش فشار روی گوش می‌تواند دردناک باشد و فرایند ترمیم پرده‌ گوش را به تأخیر بیاندازد.

از قطره‌هایی که بدون تجویز پزشک ارائه می‌شود، استفاده نکنید، مگر اینکه پزشک آنها را توصیه کند. اگر پرده‌ گوش شما پاره شده است، این قطره‌ها ممکن است، عمیقا وارد گوش شود. همین مسئله ممکن است باعث آسیب‌های بعدی شود.

پارگی پرده‌ گوش در کودکان

پارگی پرده‌ گوش در کودکان رایج‌تر است، زیرا بافت پرده‌ گوش و کانال‌های باریک داخل گوش آنها حساس‌تر است. استفاده از گوش‌پاک‌کن با شدت زیاد و واردکردن زیاد آن به گوش، به راحتی می‌تواند به پرده‌ی گوش کودک آسیب بزند. هر شی خارجی کوچک مانند گیره‌ی مو یا مداد اگر عمیقا وارد کانال گوش شود، می‌تواند آسیب شدیدی به پرده‌ی گوش بزند.

عفونت های گوش، رایج‌ترین دلیل پارگی پرده‌‌ی گوش در بچه‌ها است. تا سه سالگی از هر ۶ کودک، پنج نفر حداقل یکبار به عفونت گوش دچار می‌شوند. احتمال ابتلا به عفونت گوش در بچه‌هایی که گروهی نگهداری می‌شوند یا به جای تغذیه شیر مادر، به صورت خوابیده و با شیشه شیر می‌خورند، بیشتر است.

اگر هر کدام از علائم زیر را در کودک مشاهده کردید، بدون معطلی به پزشک مراجعه کنید:

درد خفیف تا شدید؛

ترشح های چرکی یا خون آلود؛

تهوع، استفراغ یا سرگیجه‌ پایدار؛

صدای زنگ یا وزوز در گوش.

اگر پزشک تشخیص داد که پارگی پرده‌ گوش به درمان‌های بیشتر و جدی‌تری نیاز دارد، فرزندتان را پیش متخصص گوش و حلق و بینی ببرید.

از آنجایی که پرده‌ گوش کودکان، حساس است، آسیب‌های درمان‌نشده‌ی پرده گوش آنها، ممکن است تأثیرات طولانی‌مدت بر شنوایی آنها داشته باشد. به کودکان آموزش بدهید که هرگز هیچ شیء خارجی را وارد گوش نکنند. علاوه‌براین، اگر فرزندتان سرماخوردگی یا عفونت سینوس دارد، از مسافرت هوایی اجتناب کنید. تغییرات فشار می‌تواند به پرده‌ گوش آنها آسیب بزند.

بهبود پارگی پرده گوش

پاره شدن پرده گوش معمولا بدون درمان‌های تهاجمی، ترمیم می‌شود. بیشتر افرادی که دچار پاره شدن پرده گوش می‌شوند، معمولا فقط به‌طور موقتی شنوایی خود را از دست می‌دهند. حتی بدون درمان، پرده‌ گوش باید در عرض چند هفته ترمیم شود.

بعد از جراحی پرده‌ گوش می‌توانید در عرض یک تا دو روز بیمارستان را ترک کنید. ترمیم کامل به خصوص بعد از درمان یا جراحی معمولا در عرض هشت هفته اتفاق می‌افتد.

پیشگیری از پارگی پرده گوش

برای پیشگیری از پارگی‌های آتی پرده‌ی گوش، می‌توانید چند نکته را همواره در نظر داشته باشید:

برای پیشگیری از عفونت‌های آتی، گوش‌ها را همواره خشک نگه دارید؛

برای پیشگیری از ورود آب به کانال گوش، موقع حمام، گوش را با پنبه پر کنید؛

تازمانی‌که گوش شما کاملا ترمیم نشده، از شناکردن اجتناب کنید؛

اگر دچار عفونت گوش شدید، سریعا نسبت به درمان آن اقدام کنید؛

اگر سرماخوردگی یا عفونت سینوس دارید، از سفر با هواپیما اجتناب کنید؛

از گوش گیر، جویدن آدامس و خمیازه کشیدن اختیاری، استفاده کنید و فشار وارد بر گوش را معتدل کنید؛

برای پاک‌کردن جرم های اضافی گوش، از اشیای خارجی استفاده نکنید. شست‌وشوی روزانه معمولا برای تمیز نگه‌داشتن گوش و متعادل‌کردن سطح جرم گوش، کافی است؛

اگر می‌دانید که درمعرض سروصدای زیاد قرار دارید، برای مثال در نزدیکی ماشین‌های سنگین، کنسرت یا محل ساخت‌وساز حضور دارید، از گوش‌گیر استفاده کنید.

دکتر کاظم محقق پنج‌شنبه 27 دی 1397 ساعت 12:33

0 نظر

پارگی مینیسک

مینیسک ها بافت هایی شبیه غضروف ولی به مراتب محکم تر از آن و با خاصیت ارتجاعی زیاد مثل لاستیک دارند. آنها مانند بالشتکی در بین دو استخوان اصلی تشکیل دهنده مفصل زانو، یعنی بین استخوان ران و ساق قرار گرفته وظیفه اصلی آنها جذب شوک های ضربه ای است که به زانو وارد می شود. در موقع دویدن هر بار که کف پای ما به زمین می رسد، استخوان ساق و ران در محل مفصل زانو به شدت به یکدیگر کوبیده می شوند و مینیسک با قرار گرفتن بین این دو استخوان شدت این ضربه را کاهش می دهد.

بسته به اینکه شکل پارگی مینیسک چگونه است و در کدام قسمت از آن قرار دارد این پارگی ها را به انواع مختلفی تقسیم می کنند. پارگی ها ممکن است طولی، عرضی، مانند دسته سطل، زبانه ای، شاخی یا مخلوطی از انواع قبلی باشند. در بسیاری اوقات پارگی های مینیسک که در حین ورزش به وجود می آیند همراه با دیگر آسیب های زانو مانند پارگی رباط زانو متقاطع قدامی است.

علت پارگی مینیسک

مینیسک زانو گاهی هنگام انجام فعالیت هایی پاره می شود که فشار یا ضربه مستقیم حاصل از چرخش یا پیچ خوردن با نیروی شدید را به زانو وارد می کنند. چرخش یا حرکت محوری ناگهانی، سر پا نشستن طولانی مدت یا بلند کردن اشیاء سنگین علت پارگی مینیسک زانو می باشد. بسیاری از ورزشکاران در معرض پارگی مینیسک زانو قرار دارند. ورزش هایی مانند فوتبال، بسکتبال، تنیس که همراه با چرخش و توقف ناگهانی هستند احتمال بروز این مشکل را افزایش می دهند.

در اینجا تعدادی از علت پارگی مینیسک زانو ذکر شده است:

سن (مینیسک با افزایش سن دچار فرسودگی می شود)

ورزش های برخوردی مانند فوتبال، هاکی و راگبی (نوعی فوتبال آمریکایی)

ورزش های مسابقه ای مانند دومیدانی

بلند کردن اشیاء و اجسام سنگین و خم شدن

چرخش های شدید که باعث ایجاد وزن روی ساق پا و خم شدن زانو می شود اغلب باعث پارگی های مینیسک زانو مزمن می شود. به صورت میانگین از بین هر صدهزار نفر 61 نفر در طول زندگی خود تجربه این اختلال را داشته اند. پارگی هایی که ناشی از فرسودگی مینیسک زانو است در افراد بالای 65 سال رایج است. این اتفاق زمانی ایجاد می شود که مینیسک زانو ضعیف می شود و حالت کشسانی خود را از دست می دهد حتی تصادف های جزیی هم می تواند، در افراد پیر باعث پارگی مینیسک زانو و از بین رفتن آن شود.

انواع و درجه بندی پارگی

چندین راه برای دسته بندی پارگی های مینیسک وجود دارد و براساس عواملی مانند محل آسیب پارگی، شکل های خاص پارگی یا پارگی نزدیک به رگ های خون دسته بندی می شود. پارگی ممکن است در ناحیه میانی و بیرونی یا یک سوم میانی مینیسک زانو ایجاد شود. پارگی در ناحیه خارجی مینیسک به دلیل اینکه به رگ های خونی نزدیک تر است بهتر از بقیه قسمت ها بهبود می یابد. پارگی ها ممکن است در محل هایی که در ادامه گفته می شود، ایجاد شود:

شاخ قدامی

بدن

شاخ پشتی (یکی از رایج ترین پارگی ها است)

رایج ترین شکل پارگی که در آسیب دیدگی های مینیسک رخ می دهد شامل موارد زیر است:

پارگی های پیچیده و از بین برنده (بیشتر از یک شکل دارد)

پارگی دسته سطلی

پارگی شبیه به بال

پارگی های طولی

.پارگی های عرضی

.پارگی شبیه به منقار طوطی

پارگی شعاعی

مواردی وجود دارند که براساس آنها می توان ترمیم شدن و درمان پارگی مینیسک زانو را ارزیابی کرد:

سطح فعالیت ها

سن، طول پارگی، محل پارگی، شکل پارگی، آیا بیمار دچار آسیب دیگر شده است.

براساس نزدیک بودن پارگی ها به رگ های خونی پارگی ها به انواع سفید- سفید، قرمز- سفید و قرمز- قرمز دسته بندی می شوند. نواحی قرمز- قرمز دارای میزان خون مطلوبی است و سریعتر بهبود می یابد. پارگی های بی ثابت می تواند حرکت کند و باعث ایجاد مشکلاتی در طول روند بهبودی شود در حالی که پارگی های باثبات خود به خود بهبود می یابد.

انواع درمان پارگی مینیسک زانو

نوع درمان پارگی مینیسک بسته به نوع پارگی و اندازه آن و محل و مدت زمانی که از پارگی گذشته، متفاوت است. سن، بیماری های دیگری که ممکن است داشته باشید و اینکه شما زندگی پرتحرکی دارید در تصمیم پزشک برای انتخاب نوع درمان شما موثر است. یک سوم خارجی مینیسک دارای خون رسانی خوبی است و پارگی هایی که در این قسمت هستند ممکن است به طور خود به خودی یا با عمل جراحی ترمیم شوند.

دوسوم داخلی مینیسک خون رسانی ندارد و بنابراین پارگی در این قسمت بهبود نمی یابد. درمان این پارگی ها معمولا با عمل جراحی است و چون حتی با بخیه زدن پارگی در این قسمت، پارگی جوش نمی خورد درمان جراحی به این صورت است که آن قسمت از مینیسک پاره شده که به صورت یک زائده در کنار بدنه اصلی مینیسک قرار گرفته و موجب گرفتاری بیماری می شود از زانو خارج می شود.

البته باید به خاطر داشت که خارج کردن حتی قسمتی از مینیسک از زانو می تواند موجب افزایش ناپایداری و در نهایت بروز ساییدگی و استئوآرتریت زانو شود. به همین خاطر انجام مینیسکتومی (خارج کردن مینیسک از زانو) فقط در مواردی از پارگی مینیسک انجام می شود که این پارگی برای بیمار مشکلاتی مانند قفل شدن، تورم مکرر یا خالی کردن زانو ایجاد کند.

درمان غیرجراحی

بلافاصله بعد از آسیب باید بیمار استراحت کند تا بافت آسیب دیده فرصت بهبود داشته باشد. ممکن است پزشک معالج به شما توصیه کند مدتی از عصای زیربغل استفاده کنید. چند بار در روز زانو را با یخ سرد کنید. البته یخی را مستقیما روی پوست نگذارید. یک باند کشی را روی زانو ببندید تا زانو کمپرس شود. دراز کشیده و زانویتان را بالاتر از سطح قلب تان بگیرید تا تورم زانو کم شود. استفاده از داروی مسکن جهت کاهش تورم و درد زانو موثر است.

استراحت و سرد کردن مفصل

وجود رگ های خونی در لبه های مفصل در بعضی از موارد فرصت بهبودی را برای مفصل ایجاد می کند. علاوه بر این استراحت باعث بهبودی مفصل می شود. پزشک همچنین ممکن است مصرف داروهای ضدالتهابی مانند (آسپرین، ایبوپروفن) و استفاده از کمپرس یخ را روی مفصل زانو برای کاهش درد و التهابات به بیمار توصیه کند.

انجام حرکات اصلاحی

در صورتی که پزشک پارگی جزیی مینیسک زانو را برای بیمار تشخیص دهد انجام حرکات صحیح برای شما موثر است. زانوی شما با انجام این فعالیت های منظم مستحکم می شود. شما باید از انجام فعالیت های شدید و سنگین خودداری کنید. در این گونه موارد پزشک انجام چندین نوع تمرین استقامتی خاص را به بیمار توصیه می کند. علاوه بر این انجام تمرینات فیزیوتراپی را هم به بیماران پیشنهاد می کند. در حین انجام تمرینات فیزیوتراپی یک متخصص باتجربه به بیمار کمک می کند تا باعث کاهش درد، افزایش تحرک، بهبود استقامت ران و پشت ساق پا شود. زمانی که شما به صورت کامل بهبود یافتید به شما چگونگی انجام فعالیت های مورد علاقه خود بدون ایجاد هرگونه خطری آموزش می دهد.

ورزش

تعدادی از تمرینات حرکتی، کششی، استقامتی می تواند در منزل انجام شود. اگرچه توصیه می شود این تمرینات را تحت نظر یک متخصص فیزیوتراپی یا مربی ورزشی انجام دهید.

بریس

پزشک ممکن است برای حفظ مفصل استفاده از بریس و عصا را برای بیمار توصیه کند. یکی از درمان های مهم در پارگی مینیسک زانو اصلاح فعالیت ها و جلوگیری از انجام فعالیت هایی که باعث تشدید علائم می شود، است. طول دوره انجام فعالیت های اصلاحی به موارد زیادی بستگی دارد که شامل میزان شدت آسیب دیدگی، نوع آسیب دیدگی، تقاضای بیمار، اندازه پارگی و موارد دیگر است.

درمان جراحی

امروزه درمان جراحی آسیب های مینیسک توسط تکنیک آرتروسکوپی انجام می شود. در این روش پزشک از راه شکاف کوچکی که در روی پوست زانوی شما ایجاد می کند یک دوربین را وارد زانو کرده تا بتواند داخل را مشاهده کند و سپس از راه شکاف های کوچک دیگر ابزارهایی را وارد زانوی شم می کند تا با کمک آنها قسمت پاره شده مینیسک را ترمیم یا از زانوی شما خارج کند.

تشخیص پارگی مینیسک زانو

پزشک برای مقایسه زانوی آسیب دیده با زانوی سالم هر دو زانوی شما را معاینه می کند. پزشک زانوی آسیب دیده را برای بررسی و علائم پارگی مینیسک زانو از جمله ورم، التهاب و مایع داخل مفصل زانو را معاینه می کند. در صورتی که زانو قفل نکرده باشد، زانوی آسیب دیده شما را خم می کند و گرفتگی و صدا دادن زانو را بررسی می کند.

پزشک همچنین دامنه حرکتی زانوی شما را ارزیابی می کند تا متوجه شود زانوی شما نسبت به فشار حساس است یا خیر. در صورتی که نتایج معاینه شما نشان دهنده این باشد که دچار پارگی مینیسک شده اید، آزمایشات دیگری مثل تصویربرداری با اشعه ایکس، ام آر آی یا سی تی اسکن بر روی شما انجام می گیرد.

علائم پارگی مینیسک زانو

هر شخصی به صورت های مختلف تجربه مواجه شدن با این آسیب دیدگی ها را داشته است و فقط پزشکان متخصص می توانند این اختلال را به طور دقیق تشخیص دهند.

اما در این جا تعدادی از علائم پارگی مینیسک رایج پارگی مینیسک زانو ذکر شده است:

ایجاد صدای تق تق زانو

قفل شدن زانو

درد در ناحیه زانو (مخصوصا زمانی که زانوی خود را در یک خط راست نگه می دارید)

سختی

تورم

عوارض عدم درمان پارگی مینیسک

مینیسک را می توان از نظر خون رسانی به دو قسمت بیرونی و داخلی تقسیم کرد. قسمت بیرونی مینیسک که به کپسول مفصلی زانو چسبیده است، عروق خونی را از آن دریافت می کند، ولی قسمت های مرکزی تر فاقد عروق خونی هستند. قسمت بیرونی چون خون رسانی دارد، پس در صورت آسیب دیدن قدرت ترمیم دارد، ولی این بدان معنی نیست که هر پارگی مینیسک که در قسمت حاشیه ای آن باشد، ترمیم خواهدشد.

ترمیم مینیسک مانند جوش خوردن شکستگی نیاز به شرایطی دارد که تا مهیا نباشد صورت نمی گیرد. پس پارگی مینیسک حتی اگر در قسمت حاشیه ای آن باشد خود به خود ترمیم نمی شود، بلکه نیاز به درمان صحیح دارد. اگر پارگی مینیسک درمان نشود، پارگی کم کم بیشتر شده و ممکن است قسمت پاره شده، به صورت یک زائده در کنار مینیسک در داخل زانو مرتبا حرکت کرده و موجب شود زانو به طور مکرر قفل شده، یا با هر بار گیرکردن این زائده در بین دو استخوان زانو و سپس درآمدن آن از بین دو استخوان این احساس به فرد دست دهد که چیزی از زیر زانو در می رود و یا زانوی خود فرد از زیر بدنش در می رود.

پارگی مینیسک مینیسک چیست مینیسک کجاست علت پارگی مینیسک انواع و درجه بندی پارگی مینیسک علائم پارگی مینیسک درمان غیر جراحی پارگی مینیسک تشخیص پارگی مینیسک پی آر پی برای درمان پارگی مینیسک بهترین درمان پارگی مینیسک

دکتر کاظم محقق چهارشنبه 26 دی 1397 ساعت 11:38

0 نظر

پارگی طحال

پارگی طحال یک وضعیت اورژانسی است که زمانی ایجاد می‌شود که طحال فرد دچار شکافی در سطح شود. طحال عضوی است که زیر قفسه سینه در سمت چپ بدن قرار دارد و به بدن کمک ‌می‌کند تا علیه عفونت ها بجنگد و گلبول‌های قرمز فرسوده را از جریان خون پاکسازی می‌کند.

علائم

علائم و نشانه های پارگی طحال شامل:

• درد در بالای سمت چپ شکم

• حساسیت به لمس هنگامیکه فرد بالای سمت چپ شکم را لمس می‌کند

• درد شانه چپ، به‌خصوص اگر فرد دچار بریدگی در سمت چپ سینه باشد

• سرگیجه و حساسیت به نور

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

پارگی طحال یک اورژانس پزشکی است. اگر فرد دچار علائم و نشانه های پارگی طحال شود باید سریعاً به اورژانس مراجعه کند.

دلایل

آسیب به سمت چپ بدن: پارگی طحال معمولاً به وسیله آسیب به بالای سمت چپ شکم یا پایین سینه چپ ایجاد می‌شود، مانند اتفاقات ناگوار در فعالیت های ورزشی، مشت و تصادفات رانندگی. پارگی طحال ممکن است بلافاصله پس از آسیب شکمی، یا در برخی موارد روزها یا هفته‌ها پس از آسیب ایجاد می‌شود.

بزرگ شدن طحال: طحال هنگامی بزرگ می‌شود که سلول‌های خونی در آن جمع شوند. بزرگ شدن طحال می‌تواند توسط مشکلاتی اساسی ایجاد شود، مانند مونونوکلئوزیس و عفونت‌های دیگر، بیماری‌های کبد و سرطان خون.

عوارض

پارگی طحال می‌تواند خونریزی های مرگباری در حفره شکمی ایجاد کند.

تشخیص

آزمایش‌ها و پروسه هایی که برای تشخیص پارگی طحال انجام می‌گیرد، شامل:

• معاینه فیزیکی

• آزمایش خون

• بررسی وجود خون در حفره شکمی

• عکس برداری از شکم

درمان

درمان پارگی طحال بسته به شدت بیماری است. برخی از افراد نیاز به جراحی فوری دارند. برخی نیز ممکن است با استراحت و گذشت زمان بهبود یابند.

بستری در حالیکه طحال در حال بهبودی است.

اکثر آسیب های کوچک و متوسط وارده به طحال می‌تواند بدون جراحی درمان شود. همچنان که فرد بستری می‌باشد پزشک وی را تحت نظر دارد.

پزشک ممکن است CT اسکن هایی برای بیمار تجویز کند تا بررسی کند که طحال بیمار بهبود یافته یا نیاز به جراحی دارد.

جراحی

جراحی های پارگی طحال عبارتند از:

• اصلاح طحال

• خارج کردن طحال

• خارج کردن قسمتی از طحال

این شیوه ها معمولاً توسط برش‌هایی کوچک در شکم انجام می‌گیرند(لاپاراسکوپی).

جراحی طحال معمولاً بی‌خطر است، اما هر جراحی خطرات مربوط به خود را دارد، مانند خونریزی، لخته شدن خون، عفونت و ذات الریه

طحال کجاست علت پارگی طحال عوارض پارگی طحال خطر پاره شدن طحال علائم پاره شدن طحال علامت پارگی طحال دلیل پارگی طحال تشخیص پارگی طحال درمان پارگی طحال آیا پاره شدن طحال خطرناک است

دکتر کاظم محقق دوشنبه 24 دی 1397 ساعت 12:36

1 نظر

پارگی تاندون آشیل

تاندون آشیل یک طناب فیبری محکم است که عضله پشت ساق پا را به استخوان پاشنه پا متصل می کند. اگر در حین فعالیت بدنی یا ورزش، بیش از حد این تاندون کشیده شود، پاره می شود که این پارگی می تواند کامل و یا جزئی باشد.

چطور بفهمیم تاندون آشیل پاره شده است؟

بعد از احساس درد شدید در پاشنه و ساق پا و شنیدن صدایی تق مانند، بایستی به پزشک مراجعه کنید. پزشک درد ورم ساق پای شما را بررسی می کند. اگر تاندون کاملا پاره شده باشد، در بسیاری موارد، پزشک موقع معاینه پای شما، یک فاصله را در ناحیه تاندون احساس می کند.

سپس در حالیکه روی یک صندلی زانو زده اید و یا به روی شکم روی تخت دراز کشیده اید، در حالیکه پایتان از لبه تخت آویزان است، پزشک ماهیچه ساق پای شما را فشار می دهد تا ببیند که آیا پای شما به طور خودکار جمع می شود یا نه. اگر پایتان جمع نشد، نشان می دهد تاندون آشیل شما پاره شده است.

برای تعیین میزان آسیب تاندون آشیل، ممکن است پزشک ام آر آی (MRI) برای شما بنویسد. تاندون آشیل معمولا بعد از اینکه فرد به طور ناگهانی شدت ورزش خود را افزایش می دهد، آسیب می بیند. لذا مسافت، مدت و تناوب تمرین ورزشی خود را بیش از 10 درصد در هفته افزایش ندهید

درمان پارگی تاندون آشیل چگونه است؟

بهترین راه درمان پارگی تاندون آشیل، به سن، میزان فعالیت بدنی و شدت آسیب پای شما بستگی دارد. به طور کلی در افراد جوان تر و فعال تر از روش جراحی برای ترمیم پارگی کامل تاندون آشیل استفاده می شود، در حالیکه در افراد مسن تر روش های غیر جراحی به کار می رود. اما تحقیقات اخیر نشان داده اند درمان های جراحی و غیر جراحی تأثیر یکسانی روی بهبودی پارگی تاندون آشیل دارند.

درمان غیرجراحی

این روش شامل پوشیدن گچ یا چکمه مخصوص است که پاشنه پای شما را بالا ببرد. این کار اجازه می دهد انتهای دو سر پاره شده تاندون بهبود پیدا کند. این روش کارآمد است و از عوارض عمل جراحی مثل عفونت جلوگیری می کند. اما احتمال پارگی مجدد تاندون بعد از این روش درمانی بالاتر است و مدت زمان بهبودی تاندون نیز طولانی تر است. اگر بعد از درمان، تاندون مجددا پاره شود، ترمیم آن از طریق جراحی سخت تر خواهد بود.

یکی از روش های غیر جراحی برای ترمیم آسیب های تاندون آشیل (و بسیاری از آسیب های ورزشی دیگر) تزریق پی آر پی PRP می باشد. در این روش از تزریق میزان های کمی از پلاکت های خون خود بیمار در جهت ترمیم آسیب تاندون آشیل استفاده می گردد.

در یک مطالعه جدید، نمونه هایی از 20 بیمار دچار پارگی تاندون آشیل که با پی آر پی PRP درمان شده بودند و 20 بیمار که به مدت 6 هفته با یک دارونما درمان شده بودند، گرفته شد. نمونه ها از منطقه بهبود یافته تاندون گرفته شده بود. نمونه ها در پارافین قرار گرفتند و برای بررسی نشانگرهای بهبودی رنگ آمیزی شدند. نتایج نشان داد که پی آر پی PRP روند ترمیم را با تولید بهتر کلاژن I، کاهش بافت اسکار و عروق و غلظت بیشتر گلیکوزآمینوگلیکان ها در مقایسه با نمونه های شاهد بیشتر کرده است، و این بدان معنی ست که روند ترمیم بهتر انجام شده است.

روش جراحی

عمل جراحی یکی از درمان های رایج برای ترمیم پارگی کامل تاندون آشیل است. در این عمل جراحی، با چاقوی جراحی یک برش در پشت ساق پا ایجاد می شود و دو سر تاندون پاره شده به هم بخیه زده می شود. بسته به وضعیت بافت پاره شده، پارگی می تواند با کمک سایر تاندون ها ترمیم شود.

عوارض عمل جراحی شامل عفونت و آسیب اعصاب است. میزان عفونت در عمل های جراحی ای که از برش های کوچک استفاده می کنند، کاهش می یابد.

توانبخشی

بعد از درمان پارگی تاندون آشیل، چه با روش جراحی و چه غیر جراحی، برنامه توانبخشی شروع می شود که شامل ورزش های فیزیوتراپی برای تقویت عضلات ساق پا و تاندون آشیل است. بیشتر افراد طی چهار تا شش ماه بعد از درمان می توانند به سطح فعالیت قبلی خود برگردند.

برای کاهش احتمال بروز مشکلات تاندون آشیل به توصیه های زیر عمل کنید:

عضلات ساق پا را بکشید و تقویت کنید.

ساق پای خود را بکشید تا کشش آن را احساس کنید، ولی درد نگیرد. در طی کشش ساق پا، به بالا نپرید. همچنین ورزش های تقویت کننده ساق پا کمک می کنند تا عضله و تاندون، فشار بیشتری را تحمل کنند و به راحتی آسیب نبینند.

ورزش خود را عوض کنید.

ورزش های با ضربات جسمی بالا مثل دویدن را با ورزش های کم ضربه مثل پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا عوض کنید. از انجام فعالیت هایی که فشار زیادی روی تاندون آشیل وارد می کنند خودداری کنید، مانند دویدن از روی تپه و فعالیت های پرشی.

مکان دویدن را با دقت انتخاب کنید.

از دویدن روی زمین یا سطوح سفت یا لغزنده خودداری کنید. برای ورزش کردن در آب و هوای سرد، لباس مناسبی بپوشید و کفش ورزشی اندازه پای خود که ضربه گیر مناسبی در پاشنه پا دارد، بپوشید.

به آرامی شدت ورزش خود را افزایش دهید.

تاندون آشیل معمولا بعد از اینکه فرد به طور ناگهانی شدت ورزش خود را افزایش می دهد، آسیب می بیند. لذا مسافت، مدت و تناوب تمرین ورزشی خود را بیش از 10 درصد در هفته افزایش ندهید.

پارگی تاندون آشیل تاندون آشیل کجاست مراقبت بعد از عمل تاندون اشیل تشخیص پارگی تاندون آشیل درمان پارگی تاندون آشیل جراحی تاندون آشیل چطور بفهمیم تاندون آشیل پاره شده درمان غیر جراحی پارگی آشیل ورزش پس از جراحی آشیل پی آر پی برای پارگی تاندون آشیل

دکتر کاظم محقق شنبه 22 دی 1397 ساعت 19:35

0 نظر

پانکراتیت

بیماری پانکراتیت چیست و چگونه قابل پیشگیری است؟

پانکراتیت التهاب پانکراس (لوزالمعده) می باشد که در پشت معده قرار دارد. پانکراس با تولید آنزیم هایی مانند انسولین و گلوکاگون، نقش مهمی در هضم غذا ایفا می کند. پانکراتیت را به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می کنند. علائم پانکراتیت حاد عموما شدید بوده و در صورت عدم درمان، مشکلاتی مانند کیست پانکراتیک، آبسه و تراوش مایع پانکراسی به داخل شکم ایجاد می شود که ممکن است به عوارض طولانی مدت یا حتی مرگ بیانجامد.

پانکراتیت مزمن در طول چند سال و معمولا پس از حمله های عود کننده پانکراتیت حاد ایجاد می شود. در پانکراتیت مزمن ممکن است کاهش توانایی پانکراس در تولید آنزیم های هضمی به وجود آید. در این وضعیت کاهش وزن –تدریجی یا ناگهانی- و استشمام بوی بد و چرک از مدفوع یا اسهال دیده می شود. پانکراتیت مزمن به دیابت ملیتوس و کلسیفیکاسیون پانکراس – رسوبات کوچک و سخت کلسیم در پانکراس- منجر می شود.

علل پانکراتیت

در بیشتر موارد، پانکراتیت حاد با مصرف بیش از حد الکل و سنگ کیسه صفرا ارتباط دارد. از دیگر عوامل می توان به عفونت، بعضی معالجات، آسیب فیزیکی یا جراحی شکم، بیماری عروق خونی، افزایش سطح کلسیم، جهش ژنتیکی و سطح بسیار بالای تری گلیسرید خون اشاره کرد. علت عمده نارسایی پانکراس در کودکان، سیستیک فیبروزیس می باشد.

علائم پانکراتیت

درد متوسط تا شدید در قسمت بالایی شکم

تهوع و استفراغ

تب

افزایش ضربان قلب

عرق کردن

زردی پوست و سفیدی چشم

شوک

درمان پانکراتیت

در پانکراتیت حاد، خورانش دهانی قطع می شود و از مایعات داخل رگی استفاده می شود. در حملات غیر شدید، رژیم غذایی مایع صاف شده با چربی خیلی کم تجویز می شود.

ترک الکل

رعایت رژیم کم چرب

در صورت وجود عفونت، آنتی بیوتیک تجویز می شود.

درد خفیف ابتدا با مسکن هایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن درمان می شود. در صورت شدید بودن درد از مسکن های قوی تر استفاده می شود.

در پانکراتیت مزمن پیشرفته، تولید آنزیم های پانکراس برای هضم غذا متوقف می شود. مکمل های آنزیمی در هر وعده غذایی، به بدن در هضم چربی ها، جذب مواد مغذی و افزایش وزن کمک می کند.

در پانکراتیت مزمن پیشرفته اگر بخش تولید کننده انسولین آسیب ببیند، دیابت ایجاد می شود که به تزریق انسولین نیاز پیدا می شود.

در صورت امکان از جراحی پانکراس باید اجتناب شود. اما ممکن است برای برداشتن بافت عفونی یا آسیب دیده لازم باشد. برای پیشگیری از حملات آتی ناشی از سنگ کیسه صفرا، احتمالا کیسه صفرا برداشته می شود.

پیشگیری از پانکراتیت

حفظ وزن سلامتی با رعایت یک رژیم متعادل و ورزش منظم

عدم افراط در مصرف الکل

پانکراتیت چیست بیماری پانکراتی چیست علت پانکراتیت پانکراتیت حاد چیست پانکراتیت مزمن چیست تشخیص پانکراتیت درمان پانکراتیت علل پانکراتیت پیشگیری از پانکراتیت عوارض پانکراتیت

دکتر کاظم محقق پنج‌شنبه 20 دی 1397 ساعت 18:18

0 نظر

بانک اطلاعات پزشکی و سلامت

درباره من

روزانه‌ها

پیوندها

برگه‌ها

جدیدترین یادداشت‌ها

بایگانی

جستجو

پارگی پرده گوش

پارگی مینیسک

پارگی طحال

پارگی تاندون آشیل

پانکراتیت